Tarot i Alhemija
Pored astrologije tarot se oduvijek povezivao i sa alhemijskim simbolima koji kao takvi nesumnjivo postoje u tarotu. Tarot kao hermetička slikovnica i znanje ponudjeno od Hermesa sadrži veliki broj alhemijskih simbola koji su uglavnom konbinovani sa astrološkom simbolikom koja često i nije bila očigledna na prvi pogled dok je religijska predstava svijeta i njena simbolika bila dominantna na mnogim slikama i freskama srednjeg vijeka pa i u tarotu.
Nadalje se astrološko-alhemijska simbolika namjerno sakrivala jer budno oko crkvene inkvizicije surovo se obračunavalo sa bilo kakvim učenjima suprotnim od hrišćanstva pa onda ne čudi ni činjenica da su autori tarota vrlo oprezno koristili navedenu simboliku uvijek je konbinujući sa hrišćanskim predstavama života i smrti. Ipak tarot ne bi bio tarot kada u sebi ne bi sadržavao astrološko-alhemijsku simboliku, i ako je zahvaljujući dostupnim istorijskim izvorima jasno da je tarot ( radi se o prvim tarot špilovima u Francuskoj) prvobitno služio za igru i opisivao svakodnevni život neke bogate porodice.
Veza između slikara i autora tarota i Templara, prvih jevreja kabalista kao i gnostika i inicijata više je nego očigledna. Ta veza se najviše može dokazati putem velike arkane jer po mnogim istoričarima tarota, velika arkana je kasnije dodata pošto se mala arkana od 56 karata uglavnom odnosila na prikaz scena iz svakodnevnog života putem koga se proricala budućnost.
Tako je glavna arkana ili glavne karte stvorene radi metafizičke svrhe, ali i radi spašavanja i očuvanja hermetičkog nasleđa slikovnim putem. Autori tarota XIV i XV vijeka pripadali su društvu iluminatora i slikara religioznih slika. Iz tog razloga se na glavnim kartama (velika arkana) nalaze konbinovani religijsko-mistični simboli kao naravno i astrološki i alhemijski simboli.
Najvažniji alhemijski simboli su dakle sadržani u tarotu a to su Sunce (Pater) i Mjesec (Mater) ova simbolika je sa simbolikom zvijezda prisutna u nekima od 22 karte velike arkane bilo kao prikaz na noćnom nebu bilo kao sam naziv karte kao što je npr. karta Zvijezda, Sunce i Mjesec. Dalje se alhemijska simbolika proteže i na još neke karte kao što su : kočije, snaga, smrt, umjerenost i Đavo ( hermafrodit). Alhemijski simboli naslikani na navedenim kartama odnose se na predstave pehara ili krčaga, golotinje, zoomorfnih bića, životinja kao što je lav, ali i određena boja.
Kočije ili bojna kola ili kola na Marseljevom tarot špilu sadrže simbole S i M što su oznake za Sumpor i Živu inače osnovne supstancije sa kojima su radili alhemičari.Karta snage je zbog prisustva lava takođe alhemijska karta. Lav je bio znak za lava i planetu Sunce, boje lava su takođe varirale u alhemiji no to je odveć druga tema. Karta umjerenosti simbolizuje transmutaciju kao osnovni cilj alhemičara međutim ne samo u smislu pretvaranja nekog metala u zlato, transmutacija je mnogo više od toga. Kartu smrti ne treba puno objašnjavati predstavlja umiranje i ponovno preobraženje individue, dok je đavo u alhemiji najpoznatiji simbol jer je oduvijek bio predstavljen kao hermafrodit spoj muškog i ženskog principa ali na najnižem atavističkom nivou. Otuda karta đavola simbolizuje uglavnom atavističke nagone kod čovjeka i predstavlja mračnu noć duše.
Dakle kao što možemo naslutiti, sva alhemijska simbolika prikazana u tarotu zapravo simbolizuje proces preobražaja čovjeka kroz alhemijsku transmutaciju kako bi se dostigao svima poznati kamen mudrosti kao cilj kome su težili alhemičari- posvećenici. Tarot kao takav je dakle shodno navedenom sredstvo koje funkcioniše na podsvjesnim slikama i njegova uloga kao jednog od oruđa hermetizma prepoznata je i uokvirena u špilove tek od srednjeg vijeka, dok je astrološko-alhemijska simbolika egzistirala hiljadama godina ranije i samo se čekao pogodan trenutak kako bi ista bila inkorporisana i prenesena kao hermetičko znanje u slikama.
