Priroda planeta

U nastojanju da se definiše suština ili biće svake pIanete, pristupa se preko spiska ključnih riječi koje se vezuju za svaku od planeta. Tako, Saturn će biti označen kao stari, hladni, suvi, melanholičan, Mars kao vruć, nasilan, koleričan itd. Često su te ključne riječi zapravo pridjevi ali u suštini su te riječi mnogo više od pridjeva u astrologiji, prije prilozi koji bliže određuju ono što planeta radi. Tako da priroda planete prvenstveno opisuje stalne akcije, dešavanja prije nego neke pojedinačne događaje. Čak i onim slučajevima kada se neki pojedinačni događaj desi u nečijem životu to je proizvod cjelokupne natalne slike ili figure koja je splet raznih elemenata i astrosimbolike planeta, znakova i kuća koje neprekidno djeluju na nekom drugom nivou ili kontekstu. Dakle, u konačnoj analizi, ključna riječ, karakteristika, osobina neke planete odnosi se samo na posledice, efekte, čitavog astrološkog lanca događaja.

I ako smo u srednjovjekovnim tekstovima i čak ranijim grčkim tekstovima tačnije u nekoliko njih suočeni sa pukim tabelama i nabrajanjima korespodencija za svaku od planeta, bez detaljnijeg objašnjenja i filozofskog odgovora, tokom vjekova došlo je do redukcije tabela korespodencija koje su nam danas dostupne u mnogim izvornim astrološkim djelima kao što je “Tetrabiblos” od Klaudija Ptolomeja, “Knjiga savjeta o elementima umjetnosti astrologije od Al Birunija i “Knjiga astronomije” od Bonatija. Izlaganje u ovom tekstu nema za cilj ” prepričavanje” osobina planeta jer svako ko je zainteresovan može sam pronaći navedena astrološka djela, već ima za cilj uporedi date korespodencije i ukaže na različit odnos i stavove tri važna autora astrološke tradicionalne misli prema ovoj temi.

Kad je Ptolomej u pitanju, on esencijalne prirode planeta obrazlaže iz ugla efekata, posledica koje te planete proizvode a ti efekti su promjenljivi u zavisnosti od udaljenosti odnosne planete od Sunca, tako da je te osobine planeta pokušavao da uspostavi na racionalnim astronomskim osnovama. Sunce je toplo i suvo, Saturn hladan i suv, Jupiter topao i vlažan, Mars je vruć i suv, Venera topla i vlažna, Merkur je topao ali može biti i suv i vlažan. Mjesec je vlažan i vruć.

U XI vijeku A.D. Al- Biruni prateći Ptolomeja nije bio jasan kada je izražavajući svoj stav o prirodi planeta nastojao da izjednači esencijalnu prirodu planeta sa efektima koje ptolomej spominje, on kaže:

“Sada se moramo okrenuti suštinskim karakteristikama planeta, odvojene od bilo kojih drugih uticaja, jer je odnos planeta prema znakovima takva da kada uđu u njih podvrgnu se određenim promjenama. Planete su poput znakova, duhovne sile koje mijenjaju prirodu tijela podvrgnutih njihovom uticaju. Retrogradna planeta može, na primjer, promijeniti temperament u kolerični ili u radosni ili melanholični , jer je jedan od četiti elementa postao dominantniji i mijenja aktivnost duha “

Bonati kao izuzetan astrolog praktičar i kompilator prethodna dva autora daje konkretne korespodencije za svaku od planeta. Na ovaj način u tradicionalnoj izvornoj astrologiji imamo skup tumačenja i stavova Ptolomeja koji je više bio filozof i geograf pa zatim astrolog, koji se oslanjao na četiri primarna kvaliteta elemenata : Vruće, hladno. vlažno i suvo. Al- Birunija kao sledbenika ne samo grčke i arapske tradicije nego i persijanske, haranijanske i indijske astrološko-hermetičke tradicije i pokazao je razboritost, dubokoumnost i pravilno razumijevanje predmeta astrologije i na kraju gore spomenutog Bonatija.

oš nešto što je neophodno naglasiti jeste to da su korespodencija planeta beskonačne, međutim opšte korespodencije koje su nam dostupne kroz istorijske izvore prije 1700. godine u koje naravno spadaju i tumačenja i korespodencije ova tri navedena autora, jesuispravne korespodencije prave izvorne astrologije. Nakon 1700. godine, psihologija, politika, razna društveno-ekonomska dešavanja su “iskvarila” listu ili korespodencije planeta, stvorene vjekovima unazad i na taj način hermetička doktrina astrologije biva oskrnavljena, a planetama se počinju pripisivati osobine i simbolika koja je u potpunosti u suprotnosti sa izvornim tumačenjima.